एक पाऊल घेऊन जावे
त्याचा स्पर्श मातीला
क्षितिजाला गुंगी …
तरीही अगम्य जरासे माझे मन
या पूजेत सजून बसलेले
दगडांवर शेवाळ: निसरडी घसरण
जपून ने ना या मेण्यात
सुखावर फोड आणणारे काहीतरी ….
अभिषेक ….
चंद्रमाडातील कळत्या पाण्याचा
तुझ्यातून दूर … तुझ्यातून
-ग्रेस/अभिषेक/सांजभयाच्या साजणी
No comments:
Post a Comment